Bir Hüzün Var İçimde İsimlendiremediğim
Bu gece her geceden daha karanlık.
Bir şeyler yarım, bir şeyler eksik.
Sessizlik çığlık çığlıkla sanki…

Bir Hüzün Var İçimde İsimlendiremediğim
Hayat mı anlamsız anlamsızlık mı Hayat.
Bir şeyler yarım, bir şeyler eksik.
Bazen artık yeter hayat deyip nokta koymak isterken kalbim. Beynim virgülle devam diyor…

Bir Hüzün Var İçimde İsimlendiremediğim
Suçluluk var içimde insanlara, insanlığa bir gün haksızlığa bağırırken, ertesi gün hiç bi şey olmamış gibi hayata devam etmelerine…

Bir Hüzün Var İçimde İsimlendiremediğim
Hayat Senaryosunu sunuyor bense oynuyorum.
istemli yada istem dışı, yarını görüp görmeyeceğimi bildiğim halde…

Bir Hüzün Var İçimde İsimlendiremediğim
Bir derin kuyunun içindeyim sanki her yer karanlık, bir iğne ucu kadar ışık arıyorum hayata tutunmak için ne o ışık beni buluyor, ne ben o ışığı görebiliyorum…

Bir Hüzün Var İçimde İsimlendiremediğim
avazım çıktığı kadar bağırmak isterken, yutkunarak içime akıttığım ve boğazıma düğümlenen hıçkırıklarımla boğuluyorum…

Bir Hüzün Var İçimde İsimlendiremediğim
Bazen diyorum sihirli bir değneğim olsa uzatsam gökyüzüne, Yalan Dünya ver bize bizden aldıklarını, ver bize sevdiklerimizi, Sevgiyi ver bize bizden aldığın insanlığımızı, vicdanımızı, umutlarımızı, Mutluluğumuzu buda içim de ölmeyen Çocukluk hayalim olarak kalsın satırlarım da…