Hayatta cesaretin kadar özgursun..
Cesaretin kadar mutlu olursun..
Cesaretin kadar hayatla yuzlesirsin..
Cesaretin kadar kabullenirsin..
Cesaretin kadar kendine inanirsin..
Muhim olan yurekten inanmaktir..
İnandigin noktada kaderini degistirirsin..
Gururun kadar sevdiklerin cevrende olur..
Su varki ; Gurur ve kader hic arkadas olamadi..
Cunku gurur kendini ve baskalarinin sozunun esiri oldu.
Ve kader hep gururun bu esaretten kurtulmasini ve vazgecmesini bekledi..
Demem o ki Hayatta cesaretin kadar ozgur olursun..

Yoksa esaretin yukuyle yok olursun..

Şiir : AliSya